Het Portier en de Heerser: De Rol van Smaak en Maag in Ons Lichaam
De Alwijze Schepper heeft het menselijk lichaam geschapen als een voortreffelijk paleis en een geordende stad. Het smaakvermogen in de mond fungeert als een portier. De zenuwen en aderen dienen als communicatiemiddelen, vergelijkbaar met telefoon- en telegraafdraden, tussen het smaakvermogen en de maag die zich in het centrum van het lichaam bevindt. Het voedsel dat in de mond terechtkomt, wordt via die aderen doorgegeven. Als het lichaam of de maag geen behoefte heeft aan het voedsel, wordt het geweigerd en uitgescheiden. En als het voedsel niet alleen nutteloos voor het lichaam is, maar ook schadelijk en zuur, wordt het direct uitgespuugd.
Omdat het smaakvermogen in de mond fungeert als een portier, heeft de maag betrekking op de zorg voor het lichaam als een meester en heerser. Als een geschenk dat naar dat paleis of die stad wordt gestuurd en aan de heerser van het paleis wordt gegeven een waarde heeft van honderd euro, zou het passend zijn om een deel ter waarde van vijf euro als fooi aan de portier te geven. Meer dan dat zou ongepast zijn, om te voorkomen dat de portier verwaand en gecorrumpeerd raakt, zijn taak vergeet en opstandelingen die royale fooien geven, toegang tot het paleis verleent.
Wij houden nu dit geheim in gedachten en stellen twee porties voor. De ene portie bestaat uit voedzaam voedsel zoals kaas en eieren, ter waarde van drie euro. De andere portie bestaat uit de lekkerste baklava ter waarde van vijftien euro. Voordat deze twee porties de mond ingaan, zijn ze kwantitatief gelijkwaardig. Nadat ze de slokdarm zijn gepasseerd, blijven ze even gelijkwaardig. Soms kan zelfs een stuk kaas van drie euro voedzamer zijn. Er is slechts een verschil van een halve minuut in termen van het genot van het smaakvermogen. Men kan goed inzien hoe zinloos en nadelig verspilling is, om van een uitgave van drie euro over te gaan naar vijftien euro, enkel vanwege een halve minuut aan smaakbeleving. In zo'n situatie ontvangt de heerser van het paleis een cadeau ter waarde van drie euro, terwijl de portier negen keer meer fooi krijgt dan hem eigenlijk toekomt, wat leidt tot zijn opstandigheid. Hij zal zeggen dat hij de heerser is. Degene die de hoogste fooi geeft en het grootste genot biedt, zal hij binnenlaten. Hierdoor zal opstand ontstaan, brand worden veroorzaakt en zal het uiteindelijk leiden tot uitroepen als "Roep de dokter, zodat hij mijn verhitting kan verzachten en de koortsbrand kan blussen."
Voorwaar, iḳtiṣād (bezuiniging) en ḳanāat (tevredenheid) zijn passende houdingen ten opzichte van goddelijke wijsheid. Zij zorgen ervoor dat het smaakvermogen als portier blijft functioneren en belonen het dienovereenkomstig. Aan de andere kant is verspilling in tegenspraak met die wijsheid. Hierdoor zullen snel problemen ontstaan, de maag verstoord raken en de ware eetlust verdwijnen. Via een valse eetlust naar aanleiding van verscheidene etenswaren eet men, waarna er een spijsverteringsprobleem ontstaat en ziektes worden teweeggebracht.[1]
Footnotes
- ^ Verhandeling Over Bezuiniging, Bediuzzaman Said Nursi, Envarpress, Het Tweede Punt.